Waarom blijf je de pijn forceren tijdens bewegen? Je hebt ergens last van, maar als iemand vraagt welke beweging pijn doet, laat je het even zien. Je bijt op je tanden en beweegt erdoorheen, ook al doet het zeer. Maar waarom doen we dit? Waarom forceren we ons lichaam in plaats van er lief voor te zijn?
De ene persoon heeft meer last van een blessure dan de ander. Dit komt niet alleen door het fysieke aspect, maar ook door emotionele bagage. Zie je lichaam als een wasmand: als die al vol zit met stress, onverwerkte emoties en spanning, is de kans groter dat een blessure ‘de druppel’ is waardoor alles overloopt.
Wanneer je een beweging maakt die pijn doet en je toch de pijn gaat forceren tijdens bewegen, raakt je zenuwstelsel overbelast. Dit zorgt ervoor dat je lichaam in een constante staat van paraatheid blijft, waardoor je spieren zich nog meer aanspannen. Hierdoor:
Dit werkt als een vicieuze cirkel: hoe vaker je de pijn gaat forceren tijdens bewegen, hoe groter de kans dat je lichaam blijft ‘hangen’ in een beschermmodus. Dit kan zelfs invloed hebben op je hersenen, die pijn kunnen ‘onthouden’, waardoor je zelfs pijn voelt zonder fysieke aanleiding.
Vaak is het een combinatie van gewoonte, angst en de overtuiging dat ‘doorzetten’ goed is. We leven in een maatschappij waarin doorgaan wordt beloond. Rust nemen voelt soms als falen. Daarnaast hebben veel mensen geleerd om pijn te negeren, alsof het een teken van zwakte is. Maar pijn is geen vijand die je moet verslaan; het is een signaal dat je iets mag veranderen.
Denk eens terug aan een moment waarop je een blessure had. Wat zei je tegen jezelf? Misschien iets als: “Even doorbijten, dan gaat het wel over.” Maar stel je voor dat een goede vriendin hetzelfde zou zeggen. Zou je haar adviseren om maar gewoon door te gaan, of zou je zeggen: “Doe even rustig aan en luister naar je lichaam.” Waarom zijn we vaak liever voor anderen dan voor onszelf?
Laatst kwam er een vrouw bij mij in de praktijk met aanhoudende rugklachten. Ze vertelde dat ze bij elke beweging probeerde ‘door de pijn heen’ te gaan, omdat ze bang was om nog stijver te worden. Dus ze bleef de pijn constant forceren tijdens het bewegen. Toen ik haar vroeg of ze ooit had geprobeerd om juist zachter te bewegen en haar lichaam meer rust te geven, keek ze me verbaasd aan. “Maar dan doe ik toch niks?” zei ze. We zijn samen aan de slag gegaan met kleine, gecontroleerde bewegingen waarbij ze haar lichaam niet forceerde. Na een paar sessies merkte ze dat haar pijn afnam en dat ze soepeler begon te bewegen, zonder geforceerd door haar grenzen heen te gaan.
Je lichaam is geen machine die je kunt pushen zonder consequenties. Door de signalen van je lichaam serieus te nemen en met zachtheid te bewegen, kun je niet alleen pijn verminderen, maar ook je algehele gezondheid verbeteren.
Volgende blog: Hoe luister je écht naar je lichaam?
Voel jij je schuldig als je rust neemt? Je bent niet de enige. In deze…
Heb je chronische rug- of schouderpijn, maar helpt niks écht? Misschien ligt de oorzaak dieper.…
Zadelpijn en stijve schouders hoeven je fietsplezier niet te verpesten. Met de juiste houding, een…
Je pijn negeren lijkt soms sterker dan toegeven. Maar wist je dat jouw lichaam een…
💬 Werkstress en pijn gaan vaak hand in hand – je lijf liegt niet. In…
Zitten je rug en schouders in de knoop? Je bent niet alleen. In deze blog…