Emoties en rug- en schouderpijn: het zit dieper dan je denkt

We zijn er zó goed in geworden: emoties wegstoppen. Want je wilde geen last zijn. Je moest flink zijn. Of misschien werd er vroeger thuis gewoon niet over gevoelens gepraat. En nu? Nu houd je je groot. Zet je door. Maar je lijf protesteert. Je rug slaat vast. Je schouders zitten tot aan je oren.

Je lichaam fluistert wat jij negeert.

Een klant zei het laatst: “Ik voel me schuldig als ik ‘nee’ zeg. Alsof ik dan mijn ouders afwijs, of niet meer die lieve dochter ben.”
En ja – daar zit vaak de crux.

Bij mij thuis gold vroeger de regel: wat je opschepte, moest je opeten. Ook al zat je vol. Dat was netjes. Maar mijn lijf is geen kliko, dat is inmiddels mijn lijfspreuk. En ook niet voor de restjes die de kinderen laten liggen. Wat vroeger werkte, werkt nu niet meer. Niet voor mijn lijf, en ook niet voor mijn leven.

Want ik bén niet meer dat meisje van toen.

Ik ben gegroeid. Ik voel meer. Ik wil andere dingen.

Wat vroeger in jouw gezin logisch was, aanpassen, flink zijn, doorgaan, kan nu juist zorgen voor klachten.

Omdat jij veranderd bent. Omdat je lichaam iets anders nodig heeft dan je vroeger geleerd is.

Het zit niet alleen in jouw gezin – maar generaties terug

Onze ouders deden wat ze konden, met de kennis die ze toen hadden. Ze leerden opvoeden terwijl jij opgroeide. Net zoals jij nu opnieuw mag leren voelen, en leren kiezen voor jezelf. Niet om met vingers te wijzen, maar om oude patronen te doorbreken die jou nu pijn doen.

En ja, dat is spannend. Want wat als je erkent dat iets vroeger niet goed voelde? Dat je te veel hebt ingeslikt? Te lang op je tong hebt gebeten?
Betekent dat dat je je ouders afvalt?
Dat je ondankbaar bent?

Nee. Het betekent dat je voelt wat jij nú nodig hebt. En dat je verantwoordelijkheid neemt voor jouw leven, jouw lijf, jouw grenzen.

Wist je trouwens dat er ook wetenschappelijk bewijs is dat oude emotionele patronen worden doorgegeven via je zenuwstelsel en zelfs je genen? (epigenetica). Emoties en rug- en schouderpijn hebben dus niet alleen met jou te maken – maar met lagen die veel dieper gaan, en vaak ook teruggaan tot je voorouders.

Het is niet jouw schuld.
En ook niet die van je ouders.
Zelfs je opa of oma kun je niets verwijten.

Maar het ís wél jouw kans.
Jouw kans om die patronen te herkennen, te doorbreken en ruimte te maken voor iets nieuws.
Voor jouw manier. Jouw keuzes. Jouw lijf.

Emoties en rug- en schouderpijn zijn signalen – geen straf

Wanneer heb jij voor het laatst gevoeld wat jij zélf nodig hebt?
Niet wat je gezin, je werk of je ouders van je vragen – maar wat jíj voelt. Waar jíj blij van wordt.

Je lichaam fluistert wat jij negeert.
Schouderpijn. Rugpijn. Die strakke band rond je lijf. Ze zeggen iets.

Over het gevoel dat jij de boel bij elkaar moet houden – thuis, op je werk, in je familie.
Over de rol van tussenpersoon, bemiddelaar, verzorger.
En zolang je die rol blijft spelen, blijft je lichaam signalen afgeven.

Je hebt keuzes.
Je bent geen kind meer.
Je bent niet meer het brave meisje dat zich moet aanpassen, zich schuldig voelt of zichzelf wegcijfert.
Dat waren oude rollen die je toen dienden – maar waar je nu last van hebt.

En dit mag je veranderen. Zonder je ouders af te vallen. Zonder ondankbaar te zijn.
Alleen de vraag is:

Hoeveel pijn heb jij nog nodig om te veranderen?
Of… ga je nu luisteren naar je lijf – en naar jezelf?

Wat kun je doen?

🔹 Word je bewust van je patroon: wanneer zeg jij ‘ja’ terwijl je ‘nee’ voelt?
🔹 Wanneer pleasen, fixen of aanpassen kost jou energie of maakt dat je jezelf verliest?
🔹 Luister naar je lijf: het is helemaal prima dat het zich uitspreekt.
🔹 Realiseer je: je lichaam is geen vuilnisbak – ook niet voor emoties, verwachtingen of restjes.
🔹 Jij maakt de keuze: niet wat een ander wil, maar wat jij wilt.
🔹 Stop met jezelf afwijzen – het is oké dat jij iets anders voelt dan je ouders, partner of collega.
🔹 Zoek ondersteuning: je hoeft het niet alleen te doen.

📘 In mijn gratis e-book geef ik je 7 concrete tips om rug- en schouderpijn blijvend aan te pakken – niet met pleisters, maar bij de oorzaak.

👉 Download het gratis e-book