Huilen is geen teken van zwakte. Toch voelen veel vrouwen zich schuldig of ongemakkelijk als de tranen opkomen. Herkenbaar? Je bent niet alleen. De afgelopen weken heb ik het zelf opnieuw ervaren. En wat bleek: juist door mijn tranen toe te laten, voelde ik me daarna sterker dan ooit.
Waarom we tranen liever wegduwen ipv accepteren dat huilen geen teken van zwakte is
We zijn opgevoed met het idee dat huilen iets is voor achter gesloten deuren. Zeker als vrouw in een druk leven vol verantwoordelijkheden lijkt er geen ruimte voor ‘zwakte’. Maar tranen zijn geen falen – ze zijn verwerking, een reset van je zenuwstelsel. Neurobiologisch onderzoek toont zelfs aan dat huilen stressverlagend werkt doordat het cortisol verlaagt en het parasympathisch zenuwstelsel activeert .
Soms is stilstaan krachtiger dan actie
Laatst merkte ik dat ik vastliep. Niet omdat er iets misging, maar omdat ik met mezelf had afgesproken: eerst voelen, dan pas denken. En eerlijk? Dat is knap lastig als je gewend bent om meteen oplossingen te bedenken.
Grappig genoeg had ik op dat moment al twee weken last van mijn schouder. Ik wist: dit is niet puur lichamelijk. Elke keer als ik dacht dat ik een stukje verder was met voelen, werd de pijn iets minder. Maar telkens als ik de kern nét niet raakte, kwam het gewoon weer terug. Mijn lijf was geduldig, maar duidelijk: “Je bent er nog niet, Isabel.”
Pas toen ik echt tot de kern kwam met tranen, herkenning en ontlading, voelde ik dat mijn lichaam eindelijk los kon laten. En weet je? Ik kon dit niet alleen. Soms heb je iemand nodig die andere vragen stelt dan jij zelf kunt bedenken. Iemand die je net even die laag dieper laat zakken. Want huilen is geen teken van zwakte, maar een teken dat je durft te helen.
Dieper kijken vermindert vaak je klachten
Veel vrouwen die bij mij komen met schouder- of rugklachten, hebben alles al geprobeerd: fysio, rust, beter slapen… maar de pijn blijft terugkomen. Niet omdat hun lichaam stuk is, maar omdat het iets duidelijk wil maken. In mijn praktijk help ik vrouwen om te ontdekken wat eronder zit. Welke overtuiging, emotie of patroon speelt er mee?
Precies zoals bij mij: pas toen ik echt de diepere laag voelde, in plaats van alleen maar ‘slimmer’ proberen te zijn, begon mijn lichaam los te laten. En dát is precies wat we samen doen in mijn trajecten samen kijken naar wat je lichaam je wil vertellen. Niet door harder te werken, maar door eerlijker te voelen.
Herken je dit? Misschien zit er bij jou ook zo’n volle ‘wasmand’ aan oude overtuigingen, zoals ik in deze blog omschreef. Je hoeft het niet alleen uit te zoeken, hulp nodig plan dan een gratis Topfitsessie. ✨
Van moeten naar mogen voelen
We leven vaak op automatische piloot. Maken lijstjes. Vinken af. En vergeten te voelen. Wat als je niet direct op zoek gaat naar het waarom van je gevoel, maar het er eerst gewoon laat zijn? Verdriet hoeft niet logisch te zijn om welkom te zijn. Schaamte mag bestaan zonder oordeel. Huilen is geen teken van zwakte, maar een stap richting heling.
Praktische tips om te omarmen dat huilen geen teken van zwakte is en ruimte te geven aan jouw emoties:
🔹 Neem pauze vóór je hoofd overneemt. Merk je dat je je ‘anders’ voelt? Ga even zitten, sluit je ogen en adem drie keer diep in.
🔹 Schrijf je gevoel op zonder filter. Geen verhaal of analyse, gewoon wat er opkomt.
🔹 Zeg hardop: “Het is oké om me zo te voelen.” Je zenuwstelsel hoort je.
🔹 Wees mild. Wat je voelt mag er zijn, ook als je het niet snapt.
🔹 Zoek verbinding. Deel met iemand die je vertrouwt, huilen in verbinding heelt extra diep.
Wat gebeurt er als je jezelf toestaat te voelen?
Je gaat loslaten. Ontspanning komt vanzelf als je stopt met vechten. En ja, dan komt er soms een traan. Of een stroom. Maar met elke traan komt er ruimte. Voor lichtheid. Voor beweging. Voor herstel. Huilen is geen teken van zwakte, het is het bewijs dat je durft te voelen. En voelen… dat is waar echte kracht begint.
📣 Actie
👉 Herken jij dit en voel je dat je er klaar voor bent om echt te gaan voelen wat er speelt?
Vraag dan nu je gratis Topfitsessie aan – dan kijken we samen naar de laag onder jouw klachten.
🔬 Bronnen
- Gračanin, A., et al. (2014). The influence of crying on mood: Evidence from a mood induction procedure. Journal of Research in Personality, 52, 70–78.
- Hendriks, M.C.P., et al. (2008). Why Crying Improves Our Well-Being: An Attachment-Theory Perspective on the Functions of Adult Crying. Review of General Psychology, 12(1), 1–21.
0 reacties